Na de dagenlange voorbereiding met o.a. aankopen van medicijnen beginnen we aan een tournee met amper asfalt en vooral breakdancing (figuurlijk en ook letterlijk. 2500km off-road maar wel ook 2500 patiënten behandeld (Gelukkig stonden die niet om de km!). Gebroken schokvering met volgeladen truck ‘in the middle of nowhere’, platte band bij valavond midden in de jungle, wegvliegende voetsteunen en spatborden., afgeknapte voorbumper, gedeukte achterbumper en alle wielstangen te vervangen. ‘Top off the bill’ was een daling van 1000 meter zonder remmen: in 1ste ‘vitesse’ ‘Low Gear’ (doe het maar). De ‘highway’s’ in Nepal zijn dan ook letterlijk hoog gelegen wegen in eerder welke toestand.
Dit jaar was er ook een primeur: voor het eerst hielpen we ook een andere Belgische NGO met ons kamp in hun projecten in het oosten halfweg richting Everest (amper een weg te noemen en in aanbouw, zie foto): 9 uur voor 150 km. Vergezeld van Inge Bracke, een Antwerpse die al 30 jaar in Nepal voor de armen werkt en nu country-manager is voor de ‘CPCS’ of ‘Child Protection Centers and Services’. Hun hoofdkwartier is in Kathmandu maar ze hebben ook centers in o.m. Dolakha, een arme streek nabij Jiri, het oude vertrekpunt voor Everest-expedities. In een drietal centers boden we ons hulp een week lang aan. De eerste ochtend waren de kinderen al om 8 uur present terwijl wij maar om 10:30 toekwamen. Al die tijd hebben ze op ons moeten wachten zonder ontbijt! De arme schatjes. Prompt koekjes uitgedeeld, dan maar.
Terug in centraal Nepal volgden kampen in onze eigen vaste medische post en een aantal nieuwe dorpen in het Myagdi district. Als slot trokken we naar Hetauda in het zuiden voor een driedaagse bij de Tamang’s.
In anderhalve maand hebben we een hoop patiënten gelukkig gemaakt en daar is het om te doen. Ook ‘chapeau’ voor onze ex-verpleegster Shanta Pun die terug gaan studeren is maar in afwachting van de start van haar cursus ons gratis is komen assisteren. Ook onze nieuwe verpleegster Sashina Pun kwam gretig meehelpen of haar aflossen.
Een hartelijke dank dan ook aan het Bsure-team en Inge Bracke en haar team van begeleiders en verpleegsters voor hun overzetbare inzet en aangenaam gezelschap vanwege een vermoeide maar happy ‘chauffeur-klusjesman-begeleider-boekhouder-inspirator’ van dienst. Ons afscheid met een ‘candle-light diner’ was kort maar onvergetelijk.
Dank ook aan alle individuele en andere sponsors zoals de firma Septodont die al jaren de nodige tandheelkundige verdoving sponsort. Meer leest u ook in volgend verslag van onze ‘Doktoor Jan’.
