Dit jaar kregen we extra versterking van een gepensioneerde dokter van de Lions Club Meetjesland waardoor we onze impact serieus konden vergroten. Dr. Jan kwam iets vroeger en dus trokken we samen met Shanta, onze voormalige verpleegster die een schoolvakantie had, deze keer 600 km oostwaarts naar een hulpcentrum gerund door de Belgische CPCS waarvoor we verleden jaar ook andere hulpcentra bezochten. Nu echter helemaal in het oosten en wel in de gietende regen en met enkele blutsen -aan de jeep- waarbij we soms dachten weg te spoelen.
Helaas sloeg het noodlot toe en overleed Jan’s broer na een korte maar terminale ziekte. We waren toen net terug in onze basis in Pokhara om nieuwe voorraden in te slaan en een volgende tour te starten. Verscheurd door plichtsbesef naar familie toe maar net zoveel naar zijn wachtende patiënten heb ik dan tijdens ons avondeten in ons stamrestaurantje maar beslist om Jan ’s nachts naar Kathmandu te voeren om op het eerste beste vliegtuig te zetten. Met een thermos koffie de ganse nacht doorgereden en ‘s morgens vroeg kon hij terstond naar België vertrekken. Zo kon hij samen met zijn familie waardig afscheid nemen.
Maar het zou Jan niet zijn of dag na de begrafenis sprong hij terug het vliegtuig op en konden wij de volgende dag in Bhakimele (zie verder) voor de eerste keer aan slag. Twee dorpen hebben wij moeten teleurstellen maar we hopen dit volgende jaar goed te maken met een langer verblijf.
En dan kwam ook onze versterking aan: Dr Jos Vanhullebush en zijn eega Ann Van Der Vurst en ook verpleegster Lieve Neirynck van het UZ-Gent die er na de aardbeving in 2015 ook bij was. Om de oeverloze lange ritten te vermijden bleven we voor dit gedeelte voornamelijk in het Myagdi gebied want onze pick-up zat overvol want ook onze verpleegster Sasina Pun kwam erbij. Tijdens ons verblijf namen we ook afscheid van Shanta Pun, onze voormalige verpleegster die helaas dringend door haar man geroepen werd om hem te vervoegen in Japan waar hij werkt en waarvoor ze ook haar bachelor studies voor stopzet. We gaan haar missen.
Met ons team en tal van lokale spontane vrijwilligers, soms medisch getraind, behandelden we zo’n 3000 patiënten in 6 dorpen waarbij we 4800km reden waarvan 2800km off-road (XL).
Blijkt wel dat we dringend een degelijk mobiel echo en ECG-toestel van handen hebben om de patiënten beter te beoordelen.
Laat ons allen bedanken voor de prachtige opoffering om zich belangeloos in te zetten voor de rurale bevolking in de Himalaya. Dus DANK U aan het Bsure-team, de Nepalese staf en vrijwilligers, Inge Bracke van CPCS en de Lions Club Meetjesland voor jullie inzet.
Volgend jaar door samenwerking met de Himalayan Lifeline Education Programme (HELP NGO) komt een Engels dokterskoppel ons 2 maanden vervoegen, dus dat beloofd.
Don’t be too fast, Bsure!
Meer? Lees ook de onderstaande verslagen met foto’s van Dr. Jan Dryhoel en Dr. Jos Vanhullebusch.
